ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ

Το έργο του Μιχάλη Παπαδόπουλου «Ποια Ευρώπη» είναι ένα έργο που εξελίσσεται στο σήμερα. Ο συγγραφέας τοποθετεί τη δράση σε ένα βαγόνι του σιδηρόδρομου ανάμεσα στο σταθμό Ομόνοια και Βικτώρια στην Αθήνα. Δυο αδερφές, η Ρόζα και η Ελένη, δυο γυναίκες γύρω στα πενήντα, κατευθύνονται στον γιατρό τους στα Άνω Πατήσια. Στο βαγόνι είναι και ο Αντρέας, ένας κύριος που έχει περίπου την ιδιά ηλικία με τις γυναίκες και ο Άμζατ ένας παλαιστίνιος που κατευθύνεται στην πλατεία Βικτωρίας, σε μια διαδήλωση. Λόγω βλάβης το τρένο μένει ακινητοποιημένο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μεταξύ των δυο σταθμών. Ο εγκλεισμός, η αβεβαιότητα, το ενδεχόμενο το τρένο να έχει σταματήσει λόγω τρομοκρατικής επίθεσης, θα οδηγήσουν τους επιβάτες σε ακραίες καταστάσεις. Ο χρόνος που θα περάσουν στο βαγόνι θα τους δώσει την ευκαιρία να ξετυλίξουν τις προσωπικές τους ιστορίες αλλά και τα πάθη τους. Όταν πια το τρένο ξεκινήσει, όλα θα έχουν πάρει το δρόμο τους, οι σχέσεις μεταξύ τους θα έχουν ξεκαθαρίσει και πια όλοι, θα έχουν καθαρή εικόνα για τον ίδιο τους τον εαυτό. Το «Ποια Ευρώπη» πραγματεύεται τα μεγάλα αδιέξοδα του σύγχρονου Ευρωπαίου πολίτη. Τον ρατσισμό και τον φασισμό που ξαναβρίσκουν έδαφος. Την ανεργία, που υπονομεύει την αξιοπρέπεια. Την εσωτερική σύγκρουση του ανθρώπου που αδυνατεί ή αρνείται να παντρέψει τα πιστεύω του με την ηθική του στάση. Την απογοήτευση, τη σιωπή, την παραίτηση. Σε μια περίοδο που τα περιστατικά βίας απέναντι στο διαφορετικό πληθαίνουν, το έργο υπενθυμίζει τη δική μας ατομική ευθύνη για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Την ευθύνη απέναντι στο μέλλον και γενικά την στάση μας απέναντι στην ίδια μας τη ζωή. Οι ήρωες του έργου δεν είναι ξένοι, είναι πρόσωπα οικεία, φίλοι γείτονες, άνθρωποι της καθημερινότητας. Λένε κουβέντες που όλοι μας έχουμε «ακούσει», μα που σπάνια τις ακούσαμε στα αλήθεια. Οι ήρωες του έργου πίστεψαν αυτά που είπαν και τα έκανα πράξη.