Δύο άνδρες βγαίνουν στη σκηνή με ηλεκτρονική μουσική υπόκρουση. Η μουσική γίνεται πιο γρήγορη και αυτοί βάζουν στην άκρη τα τελευταία κομμάτια της καθημερινής ζωής τους με τα οποία ήρθαν. Αρχίζουν να κάνουν ζογκλερικά με ευχέρεια και δεξιότητα, τα σώματά τους και τα αντικείμενα κινούνται σαν να είναι ένα ενιαίο πράγμα. Αρχίζουν να περιστρέφονται σαν χορευτές δερβίσηδες με αυξανόμενη ταχύτητα. Οι φούστες τους σηκώνονται, οι κινήσεις τους γίνονται έντονες. Σε μια κατάσταση ακραίας συνειδητότητας, οι δύο καλλιτέχνες αναζητούν μια εσωτερική ισορροπία μεταξύ ζογκλερικών, χορού, κοινού και μουσικής. Σιγά-σιγά το κοινό εισέρχεται σε μια κατάσταση κοντά στην ύπνωση, μπορούν να νιώσουν εσωτερικά την περιστροφή μέχρι ένα εορταστικό φινάλε που τους φέρνει πίσω από την έκσταση στην καθημερινή ζωή.